เล่มรายงาน

1.ชื่อเรื่อง 
ตำบักหุ้งนัวคัก

2.แนวคิดในการเลือกเรื่อง
ชื่นชอบส่วนตัวและมีความเข้าใจในสิ่งที่เลือกมากกว่าสิ่งอื่น

3.วัตถุประสงค์ของงาน
 3.1 เพื่อให้ความรู้้เกี่ยวกับ
       - การรับประทานอาหารอย่างถูกหลักอานามัย
       - สูตรความอร่อยของส้มตำให้แซ่บนัวยิ่งขึน
       - สามารถนำมาใช้ได้จริงในชีวิตประจำวัน
       - ความรู้ทั่วไปที่อาจยังไม่รู้เกี่ยวกับภาคอีสาน
       - ความเป็นมาจริงๆของส้มตำ
 3.2 เพื่อให้ความเข้าใจเกี่ยวกับ
       - หลักอาหารและสารอาหารที่มีในส้มตำ
       - ข้อดีและเสียที่ได้รับจากส้มตำ
 3.3 เพื่อเพิ่มทักษะเกี่ยวกับ
       - สามารถตำส้มตำทานได้เองที่บ้าน
       - สามารถดัดแปลงจากของรอบๆตัวใส่ลงในส้มตำได้

     
4.ระยะเวลา
วันที่ 3 สิงหาคม ถึง 30 ตุลาคม 2559 รวม 2 เดือน

5.งบประมาณ
ขั้นตอนเตรียมงานค้นคว้า            300
ขั้นตอนผลิตถ่ายทำเดินทาง        500
ขั้นตอนการผลิตสรุกงาน             100
                                 รวม             900 บาท

6.วิธีการได้มาซึ่งข้อมูล 
    การเลือกแหล่งสารสนเทศ 
    - เลือกจากอินเตอร์เน็ตเป็นอันดับแรกเนื่องจากมีข้อมูลให้สืบและวิเคราะห์อยู่มาก สะดวกและง่ายต่อการดำเนินงานโดยใช้ คอมพิวเตอร์และมือถือเพื่อค้นหาข้อมูลและจัดเก็บข้อมูลต่างๆ

    วิธีการรวบรวมสารสนเทศ
    - เพื่อเก็บข้อมูลอย่างแม่นยำในการศึกษาเกี่ยวกับส้มตำและอากหารอีสานความเป็นมาได้มีการใช้ทั้งมือถือเพื่อการติดต่อและเพื่อบันทึกข้อมูลใช้กล้องจากมือถือเพื่อบันทึกภาพและเสียงจากการสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญด้านสง้มตำเป็นอย่างดี

    วิธีการประเมินและคัดเลือกสารสนเทศมาใช้
     - ขั้นแรกเราเลือกจากความชื่นชอบส่วนตัวและใกล้ตัวเพื่อผลลับที่จะออกมาให้ได้ดีจริงคือ เพื่อให้ได้เนื้องานที่ดีการหาข้อมูลจากหลายๆแหล่งคอสิ่งที่วสำคัญที่สุด เช่น หนังสือ อินเตอร์เน็ต หรือลงพื้นที่จริงเพื่อสอบถามเก็บข้อมูลโดยใช้มือถือเป็นหัวใจสำคัญในการเก็บงานทั้งหมดและมีลูกมือคือคอมพิวเตอร์เพื่อใช้รวรวข้อมูลงามทั้งหมดเพื่อความสมบูรณ์แบบของงาน

    วิธีการเรียบเรียงปรับแต่งและนำเสนอสารสนเทศ
     - ในการนำเสนอข้อมูลจะนำเสนอผ่านทาง BLOG ทางอินเตอร์เน็ต ข้อมูลที่ใช้จะเกี่ยวกับส้มตำและวัฒนธรรมของคนอีสานโดยมีการใช้มือถืออัดคลิปวีดิโอและนำไปตัดต่อในคอมพิวเตอร์เพื่อนำมาเสนอใน blog ของ ตำบักหุ่งนัวคัก

     เนื้อหาสารสนเทศ บทความ ที่เผ่ยแพร่ ทาง weblog 
      -          เฮ็ดอยู่ เฮ็ดกิน อย่างอีสาน คนอีสานมีวิถีการหาอยู่หากินกับเกษตรและใกล้ชิดกับธรรมชาติ กล่าวคือ วัตถุดิบสำหรับปรุงอาหารประจำวันได้มาจากบ้านเรือนสวนไร่นา พืชผักสวนครัวหลังบ้าน รวมถึงป่าเขาลำห้วย ที่เป็นแหล่งอาหารตามฤดูการที่อุดมสมบูรณ์
                  วัฒนธรรมการอยู่การกินที่สอดคล้องกับธรรมชาติสืบเนื่องมาจากการตั้งถิ่นฐานของชุมชนที่มักสร้างบ้านเรือนในแหล่งอุดมสมบูรณ์ทั้งตามลุ่มแม่น้ำสายใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นแม่น้ำโขง ชี มูล แยกออกเป็นล้านน้ำสายย่อย เช่น สงคราม ลำปาง รวมถึงห้วยหนอง คลองบึง สายน้ำใหญ่น้อยเหล่านี้คือเส้นเลือดหล่อเลี้ยงชีวิตเป็นทั้งแหล่งอาหารและแหล่งน้ำสำหรับท้องไร่ขอเกษตรกรเกิดเป็นวิถีชีวิตแบบคนสู่น้ำสำหรับคนลุ่มน้ำทั้งการเพราะปลูกข้าวและหากุ้งหอยปูปลาคนไทยเราถ้าให้นึกถึงอาหารที่แสนจะสุดแซ่บบวกกับความจัดจ้านของอาหารจะต้องนึกถึงอาหารพื้นบ้านที่ปรุงง่ายๆ และอร่อยแบบพื้นบ้านจริงๆ ทุกคนคงต้องนึกถึงอาหารพื้นบ้านอีสานเราอาหารที่เป็นส่วนในการเจริญเติบโต นอกจากเป็นอาหารแล้ว ผัก พืช เครื่องปรุงต่างๆยังเป็นยาด้วยเช่นกันในการสังเกตของคนในสมัยโบราณที่ผิดปกติของร่างกายโดยใช้ผักสมุนไพรพื้นบ้านในการรักษาที่มีสรรพคุณและเป็นสมุนไพรแก้อาการต่างๆได้
                    แม้ปัจจุบันการหากินแบบนี้เปลี่ยนไปเพราะทรัพยากรธรรมชาติร่อยหร่อ หรือมีวิถีชีวิตเกี่ยวพันกับเมือมากขึ้น เมื่อต้องพึ่งพาธรรมชาติดินของคนอีสานยังคงผูกพันกับทรัพยากรธรรมชาติรอบชุมชนแม้จะน้อยลงไปมากแต่ก็ยังมีให้เห็นในครัวบ้านส่วนใหญ่ยังคงปรุงอาหารด้วยวัตถุดิบที่เก็บหามาได้จากแม่น้ำลำห้วย ท้องนา ป่าเขา อันเป็นเหมือนซุปเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่ของภาคอีสานที่เต็มไปด้วยอาหารตามฤดูการหมุดเวียนตลอดปีเป็นมรกดทางวัฒนธรรมของลูกหลานอีสานต่อไป

     ปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้นในการดำเนินงาน
     -  การไปสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญก็ค่อนข้างจะขอความช่วยเหลือยากเนื่องจากหวงสูตรและเสียเวลาในการทำงานเลยอาศัยการสัมภาษณ์บุคคลที่พอจะมีความรู้เรื่องที่เราทำ

7.บรรณานุกรม
บรรณานุกรมหนังสือ 
- การต์ เหมวิหด, สุปรียา ห้องแซง : อาหารอีสาน : สำนักพิมพ์เศษฐศิลลป์ : กรุงเทพ 2558

บรรณานุกรมข้อมูลออนไลท์
-เข้าถึงได้จาก
 https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AA%E0%B9%89%E0%B8%A1%E0%B8%95%E0%B8%B3  วันที่ข้นหาขอมูล 26 สิงหาคม 2559 

บรรณานุกรมสัมภาษณ์
- เพ็ญธิดา ทองพิทักษ์ (ฟาง) ลูกสาวเจ้าของร้าน จิ้มจุ่มยโสธร จากสาขามีนบุรี วันที่ 6 ตุลาคม 2559 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น